برف

عجب برف قشنگي ! انﮕار روح آدم تازه ميشه.
وقتي برف مياد همه آدمهاي دور و برت خوشحالن. به صورت آدماي تو خيابون نﮕاه كن. ممكنه اخم كرده باشن ولي خوب كه دقت كني لبخند بزرگي رو ميبيني كه رو لباشونه. دلت مي خواد داد بزني كه خوشبختي. دلت مي خواد عاشق بشي. دلت مي خواد به همه بگي كه داره برف مياد انﮕار فقط تويي كه مي توني خنكي اونو رو ﭙوست صورتت حس كني. دلت مي خواد بدوي. تو دلت مي ﮔي نكنه ليز بخورم ولي حتي از ليز خوردن هم لذت مي بري. با تمام وجود ﭙاتو تو برف فشار ميدي تا صداي زمستوني اش رو بشنوي. وقتي ﭙا روي يه قسمت كه هنوز كاملا سفيده مي ذاري مثل اينه كه يه جزيره بكر رو كشف كردي. اسمت رو روش بذار. اينجا فقط مال توئه .
به آدمهايي كه با يه جفت چشم متعجب برف خوردنت رو نكاه مي كنن سلام كن و بگو برف چقدر خوشمزه س.
در تمام سال فقط چند بار فرصت داري خوشحالي برفي ات رو به همه نشون بدي. فرصتت رو از دست نده.

من ﭽه سبزم امروز و ﭽه اندازه تنم هشيار است...