هوا سرده

من می خوام داد بزنم , گریه کنم , حرف بزنم , فحش بدم , یه سری از آدما رو کتک بزنم. حالم داره از خودم بهم می خوره و از آدمایی که دنیای قشنگم رو خراب می کنن. چرا آدما به خودشون اجازه می دن واسه هم تصمیم بگیرن

همه چیز یخ زده س و بیشتر از همه این هوا. فکر کنم یه مقدار زیادی از بد خلقی هام مال این هوای مزخرفه

من می خوام خدا باهام حرف بزنه. نه با آیت و نشانه, اصلا من این چیزا رو نمی فهمم. می خوام باهام با زبان شیرین فارسی حرف بزنه. خوب من چه گناهی کردم که پیامبر نیستم. بابا نمی فهمم چه غلطی باید بکنم. خوب تو با من حرف بزن بگو چه بلایی قراره سرم بیاد

من از همه چیز می ترسم. حتی از یه جمله کوتاه. چون می دونم پشت اون جمله کوتاه چه دوران سختی خوابیده. می دونم که همه چیز طوری چیده شده که من رو از خواسته هام دور کنه. می ترسم جا بزنم